KAZIMIERZ BRAUN (ur. 29.VI.1936) studiowa» polonistyk na Uniwersytecie Pozna½skim (magisterium, 1958) i reóyseri w PWST w Warszawie (dyplom, 1962).
Doktoryzowa» si na Uniwersytecie Pozna½skim (1971), habilitowa» si na Uniwersytecie Wroc»awskim (1975). Zosta» mianowany profesorem w USA w 1989 r., w
Polsce w 1992 r. (na podstawie uchwa»y Uniwersytetu Wroc»awskiego z 1984 r., wówczas zablokowanej przez w»adze).
Pracowa» w teatrach Gda½ska, Warszawy, Krakowa, ŗodzi, Torunia i Lublina, gdzie by» kierownikiem artystycznym Teatru im. Osterwy (1967-1974) oraz jego
dyrektorem (1971-1974). W latach (1975-1984) by» kierownikiem artystycznym i drektorem
Teatru Wspó»czesnego we Wroc»awiu, skd zosta» zwolniony w trybie nag»ym ze wzgldów politycznych. Wyk»ada» na Uniwersytecie Wroc»awskim (1974-1985), w PWST w Krakowie i
Wroc»awiu (1978-1985), oraz na licznych uniwersytetach ameryka½skich, m.in. New York University w Nowym Jorku, University of California w
Santa Cruz, State University of New York w Buffalo.
W latach 1961-2004 wyreóyserowa» ponad 130 przedstawie½ teatralnych i telewizyjnych, z tego kilkadziesit za granic ─ w USA, Kanadzie, Irlandii, Niemczech i
in., w tym cykle sztuk Norwida ─ 14 realizacji, m.in. PierŃcie½ wielkiej damy (Warszawa 1962), Za kulisami (TV Warszawa
1966, Teatr im. S»owackiego, Kraków 1971) i Róóewicza ─ 18 realizacji, m.in. Akt przerywany
(Lublin, 1970), Stara kobieta wysiaduje (TV Wroc»aw, 1976 i Dublin, Irlandia, 1983), Przyrost naturalny (Wroc»aw, 1979 i Chicago, 1989), OdejŃcie g»odomora (Buffalo, 1986). Plonem jego wspó»pracy z Róóewiczem by»a takóe ksióka-dialog reóysera z pisarzem, Jzyki teatru (Wroc»aw, 1989). Reóyserowa» takóe sztuki Wyspia½skiego, Brechta i Szekspira, m.in. Henryka V (1987), Juliusza
Cezara (1988), Króla Lira (1989), Wiele ha»asu o nic (1991) i Ryszarda III (1999). Dwukrotnie
realizowa» Dziady (Wroc»aw, 1978, 1982). Do jego bardziej znanych przedstawie½ naleóa»y teó: Anna Livia Joyce'a/S»omczy½skiego (Wroc»aw, 1977), Operetka Gombrowicza
(Wroc»aw, 1977), Dóuma wg. Camusa/Defoe (Wroc»aw 1983 i Chicago 1988), Szewcy Witkiewicza (Los Angeles 1987), Bal
manekinów Jasie½skiego (Buffalo, 1997). Opublikowa» ok. 30 ksióek i ok. 300 artyku»ów z dziedziny historii i zagadnie½ warsztatowych teatru, w jzykach polskim i angielskim, m.in. Teatr
wspólnoty (Wydawnictwo Literackie, 1972), Nowy teatr na Ńwiecie (WAiF, 1975), Druga Reforma
Teatru (Ossolienum, 1979), Przestrze½ teatralna (PWN, 1982), Wielka Reforma Teatru w Europie
(Ossolineum, 1984), A History of
Polish Theater, 1939- 1989 (Greenwood Press, 1996), Theater Directing─Art, Ethics, Creativity (Mellen Press, 2000) Kieszonkowa historia
teatru polskiego (Norbertinum, 2003), A Concise History of Polish
Theater (Mellen Press, 2003). Publikowa» teó utwory prozatorskie, m.in. powieŃci: Pomnik (Instytut Literacki,1989), Poóegnanie z Alask (PAX, 1996), Dzie½ Ńwiadectwa (4K, 1999), oraz zbiór pt. Ptak na szczud»ach i inne opowiadania ameryka½skie (Adam Marsza»ek, 2003). Publikowa» teó utwory wspomnieniowe, m.in. Rozdarta kurtyna (wraz z S. Beresiem,
Aneks, 1993), oraz t»umaczenia. Pisa» utwory dramatyczne, m.in. Hollywood znaczy Ńwity las, Rzecz o Modrzejewskiej, Valeza,
Tamara L., Dzieci Paderewskiego, które by»y wystawiane w Polsce, USA, Irlandii i
Kanadzie.
Otrzyma» szereg nagród artystycznych i naukowych w kraju, m.in. na festiwalach
teatralnych w Toruniu, Kaliszu, Wroc»awiu i za granic, m.in. w Niemczech, Japonii, USA w tym nagrody Fundacji Guggenheima, Fundacji
Fulbrighta i Fundacji Turza½skich. Od 1985 r. mieszka i pracuje w
Stanach Zjednoczonych. Obecnie jest professorem na Wydziale Teatru w
Uniwersytecie Stanu Nowy Jork w Buffalo, gdzie uczy reżyserii i
wykłada historię teatru, historię kultury oraz historię
architektury teatralnej. Reżyseruje w teatrach zawodowych oraz
przygotowuje przedstawienia dyplomowe ze studentami aktorstwa na swoim
wydziale.